Dla Rodzica

Wiosna alergika

Dla alergika wiosna to często czas kichania, łzawiących oczu i wiecznego kataru. Co robić, żeby mimo alergii przeżyć wiosnę w miarę przyjemnie? Jak pomóc dziecku, któremu trudno  skupić uwagę na czymś innym niż na drapaniu w gardle, trudnościach z oddychaniem, zatkanym nosie i łzawiących oczach? Jak zaplanować dzień, żeby dziecko nie odczuwało ograniczeń związanych z alergią?

Oto kilka praktycznych podpowiedzi:

Reakcja rodzica - od Twojej postawy wobec różnych ograniczeń i uciążliwości wynikających z alergii, w dużym stopniu zależy samopoczucie dziecka. Ono widzi świat w taki sposób, w jaki pokazują mu go rodzice. Nie warto narzekać (no i znowu nie możemy sie ruszyć przez z domu przez ten twój katar), użalać się nad dzieckiem (moje ty biedactwo, co to za życie), podkreślać wyrzeczeń ( trudno nie wyjedziemy na wieś). Rozsądniej jest zaakceptować sytuację, zobaczyć w niej wyzwanie, przygodę, zabawę. Zamartwionemu dziecku powiedzieć: Dziś nie wychodzimy z domu, zamykamy sie na cztery spusty i będziemy rozbitkami na wyspie (załogą statku kosmicznego, badaczami łodzi podwodnej).

Współpraca z alergologiem - katar i inne objawy związane z alergią na pyłki, tak uciążliwe wiosną to trudny czas. Maluch może mieć długotrwały, wodnisty katar, zaczerwienione, podkrążaone  oczy a nawet zapalenie spojówek, napady kaszlu, odczuwac duszności, czuć drapanie w gardle, bez przerwy kichać. Niektóre dolegliwości mogą przypominać przewlekłe infekcje, mimo to zwykle nie ma potrzeby podawania antybiotyku. Jeśli objawy sie nasilą, warto porozumieć się z pediatrą i alergologiem leczącym dziecko. 

Przygotowanie mieszkania na wiosnę - dom alergika warto specjanie przygotować do trudnej wiosny. W idealnym domu alergika jest mało mebli i bibelotów, zabawki sa pochowane w szafkach i szufladach, nie ma dywanów, koców, grubych zasłon. Wszystko po to, żeby pyłki wraz z kurzem nie miały gdzie osiadać, a z miejsc, w których sie zbiorą, łatwo można je usunąć wilgotną ściereczką. Mieszkanie trzeba regularnie sprzątać, ale przy tak minimalistycznym wystroju nie jest to trudne i czasochłonne. 

Higiena nosa - pod specjalna ochroną. Katar sienny podrażnia śłuzówkę i delikatną skórę pod nosem, dlatego trzeba bardzoostrożnie wycierać i osuszać nos dziecka miekkimi jednorazowymi chusteczkami. Podrażnione miejsca można smarować wazeliną lub kojącą delikatną maścią. Po powrocie ze spaceru zaaplikuj maluchowi roztwór soli fizjologicznej lub soli morskiej. Preparaty te oczyszczają śluzówkę nosa, nawilżają ja oraz złagodzą dolegliwości zwiazane z katarem. 

Prysznic po spacerze - obowiązkowy po każdym wyjściu, kiedy akurat pyli roślina, na którą dziecko jest uczulone. Takie spłukiwanie pyłków oczyszcza skórę i zapobiega przedostawaniu sie do nosa, oczu i gardła.

Ubrania do prania - wszystkie, w których mały alergik ( i jego rodzic) wychodzą z domu w okresie pylenia, powinny po powrocie trafić do pralki. Nigdy nie wywieszaj prania na dworze, ale susz w zamkniętym pomieszczeniu lub suszarce. Wybieraj dla dziecka łatwe do prania i suszenia lekkie ubrania z długimi rękawami. 

Opracowała Paulina Czerwiec

Jak dbać o higienę nosa?

Jesień to pora roku, która charakteryzuje się dużą zmiennością pogody. Słotne dni przeplatają się ze słonecznymi, występują wahania temperatury, w związku z czym bardzo łatwo nabawić się kataru i przeziębienia. Higiena nosa podczas walki z tymi przypadłościami jest niezwykle istotna, a nieprawidłowe wydmuchiwanie nosa, może prowadzić do przemieszczania się wydzieliny przez trąbkę słuchową, do ucha środkowego i w konsekwencji do zakażenia ucha. W związku z tym, że małe dzieci często mają problem z wydmuchiwaniem nosa, poniżej podajemy propozycje zabaw, które pomogą im wyćwiczyć tę umiejętność, a także dostrzec różnicę między dmuchaniem a chuchaniem. Ważne jest, aby rozpocząć ćwiczenia od tego, co jest dla dzieci łatwiejsze- wypuszczania powietrza ustami.

- zabawa w zdmuchiwanie świeczki na torcie mocnym dmuchnięciem/ dmuchanie lekko, tak aby płomień „tańczył”

- zabawa w zdmuchiwanie piórek/ małych kawałków papieru z ręki

- zabawa w rozgrzewanie rąk (chuchanie- wydobywa się ciepłe powietrze, którego strumień jest delikatny), ochładzanie (dmuchanie- zimne powietrze, którego strumień jest mocny)

- zabawa w robienie bąbelków w szklance wody

- robienie baniek mydlanych

W momencie gdy dziecko dobrze opanuje wypuszczanie powietrza buzią, można zaproponować mu te same zabawy, tym razem wypuszczając powietrze przez nos.

Sylwia Hładio-Wąs

Źródło: Dzieciaki w akcji- książka nauczyciela.

SŁOWA jakie wypowiadamy mają znaczenie

Zachęcam wszystkich Rodziców i Nauczycieli do śledzenia wpisów na fb pani psycholog Kamili Olgi.

Pani Kamila Olga Stępień-Rejszel, ale żeby było krócej zawsze przedstawia się jako Kamila Olga jest psychologiem, pedagogiem, edukatorem pozytywnej dyscypliny (PD), i wykładowcą akademickim. Prowadzi własną praktykę psychologiczną, organizuje aktywne warsztaty i kursy on-line. Za pomocą Facebooka promuje pozytywne wychowanie i pozytywną psychologię – Rodzicu zajrzyj na stronę psychologia&motywacja.

To jeden z postów pani Kamili, który udostępniam.

SŁOWA jakie wypowiadamy mają znaczenie, zostają z człowiekiem i "małym" I "dużym" nawet wtedy, gdy  nas nie ma już obok.

Słowa potrafią być jak skrzydła - dodawać sił I jak kotwica- stając się ciężarem na sercu.

Jak dodawać sił?

Jak słowami wyrażać swój podziw, szacunek I docenienie dla pracy dziecka? Jak wspierać rozwój jego SAMODZIELNOŚCI?

Poniżej kilka wskazówek :-):

PAMIETAJ ŻE, stosując komunikaty ukierunkowane na samo docenianie się dziecka, uważnie i refleksyjnie, możemy nie tylko wykazać swój podziw i szacunek, ale także:

• zachęcić do dalszych tego typu działań,
• wspierać jego poczucie własnej wartości,
• oddziaływać na poziom jego samooceny,
• rozwijać motywację wewnętrzną (niezależną od opinii innych, nagród materialnych)
• dostarczać przekaz "wierzę w Ciebie".

Tak wiele ważnych wartości, stoi za wspieraniem samodzielności!

Tylko...

Jak nacodzień wspierać rozwój samodzielności?

Hmmm? Powiem, ci, że znacznie prościej, niż może się wydawać!

Poniżej kilka wskazówek!

1) UNIKAJ OGÓLNIKÓW

bądź uważny na zachowania dziecka.

Nie stosuj ogólników typu "Brawo!" , "Super!",

"Pięknie", "Świetnie" , "Zuch dziewczynka!",

"Grzeczny chłopczyk".

Podkreślaj w wypowiedzi te zachowania, które aprobujesz, które rozwijają Twoje dziecko. I miej pewność, że Twoje dziecko dobrze cię słyszy. Bądź obecny!

2) PAMIĘTAJ O SŁOWACH

Używaj słów, które tworzą bezpieczną przestrzeń a równocześnie zachęcają do samodzielnosci:

"Jestem tu, spróbuj"

"Poczekaj, wiem że dasz radę"

"Wierzę w Ciebie- zawsze!"

"Teraz Ty! No dalej, w razie co pomogę"

"Spróbuj. Mamy tyle czasu, ile będzie trzeba"

"Spróbuj kochanie. Poczekam tutaj"

Wiara, zachęta dorosłego mają tak wielką moc.

Twoje słowa "Jestem tu"  Twoje dziecko będzie pamiętać, nie tylko teraz...ale i gdy dorośnie. Daj przestrzeń na samodzielne wybory w dzieciństwie, a w dorosłości wybór stanie się wartością. Nie wyręczaj, a poczekaj...Zachęć i Obserwuj pierwsze, wspaniałe postępy.

3)DOCEŃ WYSIŁEK 

podkreślaj wysiłek, dokonania dziecka. Stosuj perspektywę Ty/twoje zamiast Ja/moje.

Nie mów: "Jestem taki z Ciebie dumny"- to w końcu Twoja duma, a może niekoniecznie dziecka.

Spróbuj podkreślać dumę, satysfakcję, spełnienie, osiągnięcie, jakie czuje Twoje dziecko. To robi dużą różnicę.

Powiedz:- "wow! Wspiąłeś się na 4 szczebelki, popatrz jak to wysoko.Widzisz? Ty to zrobiłeś".

Spróbuj!

Wspieraj.

Wychowujmy dojrzale

Wychowujmy pozytywnie 

Iwona Wabik

ROLA KSIĄŻKI

Wszyscy chcemy, aby nasze dzieci wyrosły na dobrych, szczęśliwych ludzi. Jest na to sposób – czytajmy dzieciom. W planowaniu działań edukacyjnych przedszkola wiele czasu przewiduje się na wprowadzenie dziecka w świat literatury. Kontakt z książką nie jest naturalną potrzebą dziecka jak np. różne inne formy aktywności poznawczej, ruchowej, werbalnej
czy zabawowej. Potrzebę tę w dziecku musimy wzbudzić sami w trakcie procesu wychowawczego. Dlatego od nas dorosłych zależy czy potrafimy wzbudzić w dzieciach zainteresowanie książką
i przygotować je do tego, by kontakt z literaturą stał się niezbędny. W otaczającej nas rzeczywistości, w której dziecko żyje, rozwija się, nie można zapomnieć o książce. Jak wskazują badania,
na świecie spada czytelnictwo książek wśród dzieci. Dziecko we współczesnym świecie ma ułatwiony kontakt z TV, komputerem, z których korzysta coraz częściej kosztem innych form aktywności. Obok czynnych form spędzania czasu (spacer, rower, zabawa), może się znaleźć inny, atrakcyjny element ich życia a mianowicie codzienne czytanie. W najmłodszym wieku powinni zadbać rodzice, dziadkowie, rodzeństwo a także nauczyciele. Czytanie jest ważne na każdym etapie rozwoju dziecka. Aby polubić książki, dobrze spotkać się z nimi jak najwcześniej. Czytanie na głos niemowlęciu stymuluje rozwój jego mózgu. Już od pierwszych chwil maluch uczy się języka a także kojarzy czytanie z przyjemnością oraz poczuciem bezpieczeństwa. Bajki czytane przez mamę „do poduszki”
na zawsze zapadną w pamięć i pozostaną jako wspomnienie szczęśliwego dzieciństwa.
Zostało udowodnione, że u dziecka, które od najmłodszych lat styka się z książka, w którego świadomości funkcjonuje obraz czytających rodziców – rozwój późniejszych zainteresowań czytelniczych następuje w sposób samoistny. Głośne czytanie dzieciom książek wzbudza w nich chęć czytania, rozwija nawyk czytania jako potrzeby życiowej, lecz zrodzi się ona tylko wtedy, gdy kontakt dzieci z książką nie będzie sporadyczny, okazjonalny. Głośne czytanie różnorodnych książek nie tylko wzbogaca dzieci intelektualnie, a zatem sprzyja rozwojowi ich sprawności językowych, słuchania, mówienia, czytania i pisania, ale uczy również obchodzenia się z książką
w trakcie jej oglądania, kartkowania. Nade wszystko jednak pogłębia i rozbudowuje więź emocjonalną między rodzicami a dzieckiem, zaspokajając jego potrzebę bezpieczeństwa, uznania, afiliacji (dobrych kontaktów), potrzeb niezwykle ważnych dla prawidłowego społecznego funkcjonowania jednostki. Razem spędzony czas i rozmowy, których książka jest punktem wyjścia, dają dziecku siłę a nastolatkom uporać się z problemami wieku dorastania. W głośnym czytaniu chodzi tak naprawdę o to, by poświęcić małemu człowiekowi swój czas, uwagę a przy tym miłość. Wtedy wychowamy nasze dzieci na mądrych, dobrych i szczęśliwych ludzi.

Wspólna lektura pozwala z jednej strony pokierować dzieckiem wskazując na odpowiednie wzorce zachowań, z drugiej – odkryć jego zainteresowania a ponadto ma wiele innych zalet. Głośne czytania kształci rozumienie zdań a w końcu całego tekstu, co w dzisiejszych czasach przy natłoku informacji jest niezwykle ważne. Badania wskazują, że polskie społeczeństwo charakteryzuje tzw. analfabetyzm funkcjonalny, czyli ma problem z rozumieniem tekstu (ale jest to też problem wielu obywateli świata). Czytanie rozwija język, wzbogaca słownictwo, uczy prawidłowego formułowania myśli, budowy zdań , poszerza wiedzę o świecie, historii.

• uczy myślenia, pomaga w zrozumieniu ludzi, świata, tworzy obraz samego siebie,

• stymuluje rozwój emocjonalny, rozwija wrażliwość,

• sprzyja szybszemu, samodzielnemu mówieniu a później pisaniu i czytaniu,

• rozwija pamięć, wyobraźnię dzieci,
  
  chroni przed uzależnieniem od TV, komputera u przejmowaniem z nich negatywnych

            wzorców,

• uczy nieagresywnych sposobów rozwiązywania konfliktów i problemów.

Dzieci uwielbiają baśnie i bajki.
„Kto umie je opowiadać, ma klucze do ich serc”.
Ktoś napisał:
„Bajka jest dobra na wszystko, na nudę i niepogodę
nie możesz wyjść na podwórko?
Wyrusz po żywą wodę,
weź bułkę – odrastajkę,
buty siedmiomilowe
no i czapkę niewidkę
koniecznie włóż na głowę.
Przejdź przez zaklęte lustro,
poznaj magiczne słowa,
pokonaj złego smoka,
pozwól się... zaczarować.

Wspólne wędrówki przez „zaczarowanych bajek świat” - są dla dzieci nie tylko źródłem radości

i cudownych wspomnień, ale i inspiracją do twórczości werbalnej, plastycznej, muzycznej, teatralnej.

Nasze przedszkole organizuje wiele sytuacji, które sprzyjają rozwijaniu zainteresowań czytelniczych naszych wychowanków. Kilka lat temu przystąpiliśmy do akcji „Cała Polska czyta dzieciom”,
bierzemy również udział w innych projektach czytelniczych.
Na każdej sali znajduje się kącik książki, w którym można znaleźć ciekawe i wartościowe pozycje z literatury dziecięcej. Nauczycielki systematycznie czytają dzieciom te książki.
Zapraszamy Rodziców, Babcie, Dziadków, rodzeństwo do czytania dzieciom różnych pozycjiz literatury dziecięcej. Nasze przedszkolaki często zapraszane są na ciekawe warsztaty edukacyjne
do Publicznej Biblioteki przy ul. Brodowicza. Dzieci spotykają się również z autorami książek dla dzieci i dorosłych.

Krystyna Starońska